Het goede doel
Tearfund gelooft dat echte verandering begint bij mensen zelf. Daarom richten ze zich op duurzame ontwikkeling: niet op hulp van buitenaf, maar op het benutten van de kracht, kennis en middelen die mensen al in huis hebben. In landen als Oeganda, Haïti en Indonesië worden kerken getraind volgens de Church and Community Transformation (CCT)-methode. Door deze trainingen leren kerken hoe ze hun gemeenschap praktisch kunnen dienen – bijvoorbeeld door spaargroepen op te zetten, landbouw te verbeteren of kleine ondernemingen te starten.
De resultaten zijn indrukwekkend: volgens onafhankelijk onderzoek levert elke euro die Tearfund investeert gemiddeld 28 keer zoveel maatschappelijke impact op. Achter die cijfers schuilen talloze verhalen van hoop – van mensen die door samenwerking en geloof een nieuwe toekomst opbouwen.
Met de opbrengst van Happietaria Groningen dragen we bij aan dit werk van Tearfund. Zo helpen we gemeenschappen wereldwijd om zelfstandig, weerbaar en hoopvol te worden.
De aanpak van Tearfund draait om mensen die samen hun gemeenschap sterker maken. Door training, samenwerking en geloof in eigen kunnen ontstaan duurzame veranderingen die echt verschil maken. Deze verhalen laten zien hoe dat er in de praktijk uitziet.
Het verhaal van Prossy:
Prossy uit Oeganda leefde jarenlang van wat haar kleine stukje land opleverde, maar dat was nauwelijks genoeg om haar gezin te onderhouden. Via Tearfund kwam ze in contact met de Church and Community Transformation (CCT)-training. Ze leerde nieuwe landbouwtechnieken en sloot zich aan bij een lokale spaargroep. Met een kleine lening begon ze een koffieplantage, die inmiddels winstgevend is. Dankzij haar inzet en de steun van haar gemeenschap kan ze nu haar zeven kinderen naar school laten gaan. Prossy vertelt: “Ik heb geleerd dat ik waardevol ben en dat ik, samen met anderen, verandering kan brengen.”
Het verhaal van Ssebatta:
Ook Ssebatta Donozio volgde de CCT-training in zijn dorp. Hij werkte hard op het land, maar kon nooit iets opzijzetten. Door de bijeenkomsten in zijn kerk leerde hij sparen en plannen maken. Samen met zijn vrouw begon hij met de bouw van een nieuw huis en startte een kleine onderneming in uienteelt.
Zes jaar later heeft Ssebatta een stevig dak boven zijn hoofd en een stabiel inkomen. Zijn spaargroep helpt nu ook andere gezinnen in het dorp.
“Door samen te werken en elkaar te steunen, heb ik geleerd dat God niet wil dat mijn gezin in armoede leeft.”
